Instrukcja obsługi osoby niewidomej

Nie widzę;

Rozumiem, co się do mnie mówi;


Umiem się podpisać, nie jestem intelektualnym analfabetą;
Posiadam konto w banku;
Jestem dobrze przygotowana zawodowo, podnoszenie kwalifikacji nie jest dla mnie problemem;
W pracy jestem profesjonalny/a, kompetentny/a i uczciwy/a;
Pracuję, płacę podatki i czynsz, natomiast kredyt jest dla mnie trudno osiągalny;
Moja wrażliwość pozwala mi na prawidłowy odbiór sztuki: muzyki, filmu, jeżeli zostanie mi odpowiednio udostępniona.

Jest mi trudniej w życiu codziennym, ale potrzebuje tylko wsparcia, wskazówek;

Czasami potrzebuję profesjonalnego przewodnika;

Chciałabym /chciałbym:
aby czasami otoczenie dostosowało się do moich potrzeb, a nie tylko ja, do jego potrzeb;
aby rynek pracy nie był dla nas tylko wirtualny, a wizerunek osoby niewidomej był do przyjęcia nie tylko na bilbordach i w reklamie;

Proszę się mnie nie bać, podejmuję wyzwania,

znam znaczenie słowa proszę i dziękuję.

 

 

 

Jak właściwie zachować się w kontakcie z osobą

słabo widzącą lub niewidomą

–ogólne wskazówki.

 

  1. Należy przedstawić się osobie niewidomej, poinformować, że jest się w pobliżu
  2. Wchodząc do nieznanego miejsca, instytucji, należy poinformować osobę niewidomą, jakie osoby się tam znajdują i opowiedzieć o topografii pomieszczania
  3. Pytamy, czy dana osoba potrzebuje pomocy, nie pomagamy na siłę, nie szarpiemy
  4. Gesty opisujemy słowami np. poprawię Ci sweter, bo się wykrzywił
  5. Idąc, informujemy o przeszkodach, nie mówimy : tam, tu, przy tym kwadratowym kwietniku, ale dokładnie określamy kierunek, dwa kroki w prawo, po lewej stronie, prosto przed siebie
  6. nie sadzamy osoby niewidomej na siłę na krześle, należy jej rękę położyć na oparciu, wtedy poradzi sobie sama, podobnie naprowadzamy rękę na poręcz w tramwaju itp.
  7. Podczas posiłków informujemy o położeniu produktów i potraw na talerzu, posługując się wyobrażeniem tarczy zegara, np. kotlet leży na godzinie 12.00
  8. Banknoty w portfelu układamy osobie niewidomej wg. nominałów
  9. W mieszkaniu należy domykać drzwi, szuflady, szafy, informować osobę niewidomą o otwarciu okna , przedmioty powinny mieć stałe miejsca, których nie należy zmieniać
  10. Prowadząc osobę niewidomą, należy pamiętać o tym, aby to ona trzymała się nas, wyczuwa wtedy ruchy naszego ciała, zatrzymanie się, schodzenie w dół lub podchodzenie wyżej – jest bardziej bezpieczna
  11. Dla osoby słabo widzącej można Niebezpieczne lub ważne miejsca w mieszkaniu, domu, okleić jaskrawą taśmą, ułatwi to niepełnosprawnemu szybkie znalezienie klamki, nie potykanie się o pierwszy stopień schodów itp.
  12. Zwracamy się do osoby niewidomej, a nie do jej przewodnika

NIEWIDOMY – NIE ZNACZY UPOŚLEDZONY, NIE GRYZIE

TO , ŻE NIE WIDZI NIE OZNACZA, ŻE NIE POTRAfi MÓWIĆ

I DECYDOWAĆ O SOBIE

 

Pamiętajmy, że osoba ociemniała potrzebuje fachowej rehabilitacji, nauki pisma punktowego, orientacji przestrzennej, odpowiednich przyrządów pomagających jej w życiu. Należy zwrócić się do instytucji wspomagających osoby niewidome, np. Polskiego Związku Niewidomych, Ośrodka Pomocy Społecznej, aby uzyskać informację, gdzie należy się zwrócić .